مجری برنامه33 ومحمدرضا فروتن

من ودوست خوبم محمدرضا فروتن در فیلم عادت نمیکنیم

افزایش زمان طرح زوج و فرد در پایتخت

افزایش زمان طرح زوج و فرد در پایتخت 

طرح زوج و فرد و طرح ترافیک از 14 فروردین در تهران آغاز شده است و با توجه به تغییراتی که در ساعات روز داشتیم برابر روال سابق افزایش 30 دقیقه ای در طرح زوج و فرد خواهیم داشت. از روز شنبه 20 فروردین طرح زوج و فرد از ساعت 6:30 صبح تا ساعت 19 اعمال می شود.

 

بازیگر «مختارنامه» درگذشت

بازیگر «مختارنامه» درگذشت

محمدرضا غیاث‌آبادی، بازیگر مجموعه‌ «مختارنامه» امروز 17 فروردین ماه به دلیل عارضه‌ قلبی در بیمارستان امام حسین(ع) درگذشت.

مقایسه تطبیقی میزان اعتماد مخاطبین نسبت به 2 شبکه خبر و (bbc) فارسی(9)

2-2-4 انواع مخاطبان:

امروزه امکانات جدیدی برای تعریف مخاطبان در حال ظهور است و ما می­توانیم به جای یک گروه یا توده از مخاطبان، از یک فرهنگ سلیقه یا یک شیوه زندگی برای توصیف الگوی گزینش رسانه­ها حرف بزنیم هرچند مشکل است اما افراد برحسب سلایق، علایق و نیازها به یکدیگر نزدیک شده­اند (مک کوییل، 1380، 34).

با وجود آنکه دسته­بندی مخاطبان به عنوان عامل یا معلول رسانه­ها در وضعیتی که مخاطبان رسانه‌ای مداوماً در حال تغییر و شکل­گیری هستند آسان نخواهد بود اما در یک سطح­بندی اساسی
می­توان چهاردسته از مخاطبان را در نظر گرفت. که با توجه به موضوع تحقیق دو مورد از این دسته‌بندی را با تأمل بیشتری بررسی می‌کنیم:

ü   مخاطبان عام:

همانطور که می­دانیم مخاطب در قالب یک گروه یا یک جمع انسانی است که قبل از آنکه به عنوان گروهی از مخاطبان رسانه­ای شناخته شوند دارای هستی مستقل بوده­اند. در شرایط امروزه، بهترین مثال از مخاطبان رسانه­ها که می­توان آنها را تا حدودی یک گروه اجتماعی نیز برشمرد می­تواند خوانندگان یک روزنامه محلی یا شنوندگان ایستگاه رادیویی یک جماعت خاص باشد. مخاطبان فوق حداقل یک مشخصه هویت بخش اجتماعی/ فرهنگی مشترکی دارند آنها همگی در یک محل زندگی می­کنند و عضوی از این اجتماع مسکون هستند (مک کوییل، 1380، 42-39).

مخاطبان عام نیز همه مشتریان یا مخاطبان یک رسانه هستند که به حکم توافق سلیقه، علاقه، نیاز و احساسات خود با رسانه ارتباط دارند. مخاطبان عام پرتعداد و توده­وار هستند و در کل محیط قلمرو رسانه، پراکنده و دسترسی به آنان دشوار و گاه ناممکن به نظرمی­رسد، نفوذ و قدرت مخاطبان عام در قبال رسانه خبری و گاه در حد واکنش آنان محدود به نخواندن، ندیدن، نشنیدن و ارتباط نگرفتن با رسانه است و سلیقه، علاقه، نیاز و احساس خود را در رسانه می­جویند (قاضی زاده، 1380، 109)

 

ü   گروه خرسندی[1]:

گروه یا دسته خرسندی به عنوان مخاطب برای اشاره به امکانات عدیده مخاطبان برای شکل­گیری و باز شکل­گیری بر مبنای برخی علایق، نیازها یا رجحان­های رسانه­ای انتخاب شده است. کاربرد واژه دسته به این معناست که چنین مخاطبان نوعاً جمع ساده­ای از افراد پراکنده­اند که هیچ تعلق متقابلی ندارند. امروزه به دنبال تفکیک بوجود آمده در تولید و عرضه رسانه­ای به منظور پاسخگویی به تقاضاهای مصرف کنندگان خاص، دسته خرسندی نوع قدیمی­تر عمومی مردم شده است. این پدیده چندان هم جدید نیست چرا که روزنامه­های مردم پسند و نیز شایعه و مد از دیرباز انواع علایق خاص اما متداخل مخاطبان خود را برآورده کرده­اند نیازهایی که این نشریه­ها تأمین کرده‏اند عمدتاً شامل نیاز به اطلاعات علمی، تفریحی و شایعات بودند که زندگی اجتماعی روزمره را تلطیف می­کردند. در شرایط کنونی با رنگ باختن اخلاق مذهبی و نیز تجاری شدن رسانه­ها این نوع از رسانه­ها گسترش یافته­اند. اصطلاح مناسب در این مفهوم فرهنگ سلیقه است که توسط هربرت گانس[2] ابداع شده است. وی این اصطلاح را برای توصیف آن دسته از مخاطبانی بکار می­برد که توسط رسانه‏ها بر مبنای همگرایی علاقه­هایشان و نه براساس پس زمینه اجتماعی یا مکان شخص خلق می­شوند. گانس فرهنگ سلیقه را مجموع محتواهای مشابه که توسط یک دسته از مردم برگزیده می­شوند تعریف می­کند.

 

2-2-5 ویژگیهای مخاطبان:

در فراگرد ارتباط رسانه­ای، گیرنده عضوی از یک گروه پرتعداد به حساب می­آید که عبارتند از: شنوندگان، بینندگان و خوانندگان. همین مخاطب رسانه­ای در عین حال چهار خصلت عمده دارد:

1- مخاطب ترکیب «فردهایی» است که آمادگی دارند تا در تجربه­های مشترک با منشاء رسانه­ای همراه شوند. آنان همواره تحت تأثیر داد و ستد جمعی در یک ارتباط میان فردی هستند. ویژگی این فردها این است که محصول رسانه مشترکی را بر می­گزینند. این گزینش یا خودآگاه است یا از روی عادت صورت می­گیرد.

2- ویژگی دوم مخاطب «پر تعداد بودن» آن است. پارلز رایت [3] که ویژگی پرتعداد بودن مخاطب را ارائه کرده است. عقیده دارد که مخاطب هر رسانه، در هر برش زمانی، پرتعداد است، چنان پرتعداد که پدید آورندگان رسانه هرگز قادر نیستند با همه مخاطبان تبادل نظر کنند.

3- مخاطبان بیش از آنکه همذات و هموند باشند «ناهموند و غیرمتشکل» هستند. فردها در درون یک گروه مخاطب معین بیان کننده انواع و اقسام قشرها و طبقه­های اجتماعی هستند. مخاطبان گروه یا افراد غیرهموند، اما برگزیده هستند. برگزیدن یک رسانه خاص شاید تنها عرصه مشترک میان آنان باشد.

4- مخاطبان گروهی «ناشناخته» هستند. دست­اندرکاران رسانه ممکن است تعداد محدودی از این گروه پرتعداد را با نام و نشان بشناسد که مخاطبان مشتری، حاصل کار آنان هستند، گو اینکه شاید به تجربه دریابند که مخاطبان آنان چگونه فکر می­کنند یا چگونه از خود واکنش بروز می­دهند.
(قاضی زاده، 1380، 107-106)

همه انواع چهارگانه مخاطب رسانه­ای که از آنها صحبت شد در یک چیز مشترکند: همه آنها به حیطه ارتباطات جمعی مربوط می­شوند. ارتباطات جمعی اشکالی از جریان ارتباطی مرکز ـ پیرامون[4] هستند که آنها گیرندگان از فرستندگان جدا و برایشان ناشناخته­اند. توسعه مخاطبان از تجمع انبوه خلق در یک محل برای دیدن یا شنیدن یک پیام آغاز و بتدریج در طول تاریخ بزرگتر و غیرشخصی­تر شدند. در نهایت مخاطب رسانه­های جمعی از اجتماع افرادی پدید آمدند که در یک لحظه پیام مشابهی را دریافت می­کنند.

«وره ویک[5]» و «ون کام[6]» مخاطبان رسانه­ای را برحسب متمرکز یا غیرمتمرکز بودن مخزن اطلاعات و فردی بودن آنها تقسیم بندی نموده­اند. در این رویکرد فرض بر این است که شرکت کنندگان به مانند چرخی که طول یک محور می­چرخد گرد هم آمده­اند. در این رویکرد فرض بر این است که شرکت کنندگان واقع در پیرامون یا مرکز و یک یا چند شرکت کنند حاشیه­ای برقرارشود. با قرار دادن مخزن اطلاعات در برخورد با عامل برگزیننده زمان و موضوع با دو گزینه متمرکز یا فردی بودن آنها، می­توان به چهار نوع رابطه بین فرستنده و گیرنده دست یافت.

نخستین رابطه، مخاطب خطابی است. نظیر کنسرت، سخنرانی، تلویزیون، کتاب و امثال آن نشانگر همان مخاطب متعارف رسانه­های جمعی در ارتباطات یک سویه است. اینگونه از مخاطبان تا اندازه­ای به منبعی برای گزینش متحوی یا تواتر نشر وابسته­اند. هر قدر مخاطبان از نظر اجتماعی و مکانی به منبع نزدیکتر باشند به نسبت می­توان آنها را مستقل­تر دانست. از این مخاطبان خطابی در مورد مخاطبان پراکنده رسانه­های مردم پسند ـ نظیر شبکه­های تلویزیونی ملی یا مطبوعات توده­ای بیشتر نموده می‏یابد و به واسطه وجود جریان ارتباطی یک سویه و امکان کم برای ارسال بازخورد مشخص می گردد.

مخاطب مراجعه­ای در این رابطه هنگامی به وجود می­آید که افراد بتوانند هر زمان که بخواهند از محتوی­های عرضه شده یا از یک منبع مرکزی انتخاب کنند. مخاطب مراجعه­ای حقیقی، تنها در مورد رسانه­هایی مصداق دارد که هدف اصلی آنها، به حداکثر رساندن قدرت انتخاب استفاده کنندگان است. مخاطبان مراجعه­ای صرفاً مجموعه­ای از فردفرد مصرف کنندگان اطلاعات هستند. هرچند هنوز این احتمال نیز وجود دارد که نیروها یا اجتماعی در شکل­گیری این مجموعه­ها نقش داشته باشند. دیسکتهای فشرده، فیلم­های ویدیویی یا روزنامه­های رایانه­ای نمونه­ای از مخاطبان مراجعه­ای هستند.

در الگوهای مخاطبان مراوده­ای عنان هدایت هم دردست گیرنده است و هم دردست فرستنده. این نوع موقعیتی را نشان می­دهد که در آن مجموعه­ای از افراد می­توانند در یک تعامل ارتباطی بطور فعال به یکدیگر مرتبط شده و به مبادله، مشارکت و تعامل با یکدیگر بپردازند. تعداد فزاینده مشترکین اینترنت و چند رسانه­ای­ها مانند استفاده کنندگان از تجهیزاتی مانند یک تلفن را می­توان در زمره مخاطبان مراوده­ای محسوب کرد.

آخرین نوع رابطه بین فرستنده و گیرنده از نظر مخاطب، مخاطبان ثبت نامی هستند. در این نوع مخاطبان مجموعه­ای به هم پیوسته از افرادی هستند که از امکانات یک شبکه ارتباطی استفاده می‌کنند و تحت نظارت یک مرکز هستند. این حالت را می­توان در مورد صدور متمرکز قبض مکالمات تلفن یا اشتراک اینترنت مشاهده کرد. این الگو، با انواع مخاطبان رسانه­ای ارتباط اندکی دارد هرچند مخاطبان رسانه­های الکترونیکی ضرورتاً قابل کنترل­تر و مداخله­پذیرتر هستند. این الگو بیش از دیگر الگوها با ترسهای ناشی از نظارت و کنترل بیش از پیش ارتباطات خصوصی مردم همراه بوده است (مک کوییل، 1380، 62-56).

 

2-2-6 نیاز به شناخت مخاطب:

همزمان با ظهور علم ارتباطات، مخاطب نیز عنصری محوری در نظر گرفته و بررسی شد. دیدگاه‌های مختلف شناخت مخاطب با رویکردهایی متفاوت و به نقش مخاطب و رابطه آن با رسانه نگریسته‌اند. از سوی دیگر نظام‌های مختلف با توجه به رسالت و هدف خود مخاطب را بررسی کرده‌اند، اما هیچ یک منکر نقش پر اهمیت مخاطب در فرآیند ارتباط نبوده‌اند. رسانه‌های جمعی بدون شک از پدیده‌های بارز جهان معاصر به شمار می‌روند. سهم آنها در تحول فرهنگی و اجتماعی جامعه بشری در صد سال گذشته به حدی بوده است که دوران کنونی را "عصر ارتباطات" نیز نامیده‌اند (نیکو و دیگران، 1381، 9-7)

تأمین کنندگان محتوای رسانه ها و ارتباط گران نیاز دارند بدانند پیام هایشان به چند نفر و چه کسانی رسیده است. این رویکردی است که تا حد زیادی در اغلب تحقیقات ارتباطات جمعی- به ویژه آن گاه که تحقیق با هدف برآورد «اثرات» رسانه ها یا مطالعه ی برخی «مشکلات اجتماعی» مرتبط با رسانه ها انجام گرفته- مدنظر بوده است. هنوز هم مدل غالب در اثر پژوهی رسانه ای یا "ارتباطات برنامه ریزی شده" خواستار شناخت دقیق این نکته است که چه کسانی از کدام کانال ها و چه پیام‌هایی استفاده می کنند. پاسخ به این سؤال یکی از شرایط تخمین اثرات رسانه ای و میزان موفقیت ارتباطی است.

تأمین کنندگان محتوای رسانه ها برای امور مالی، سیاست گذاری، سازماندهی و برنامه ریزی نیاز فراوانی به کسب اطلاعات وسیع در مورد بُرد رسانه ها (که در عین حال معیاری است برای سنجش میزان توجه مخاطبان) دارند. این ملاحظات منجر به ایجاد منافع فزایندۀ "مخاطبان متعارف" می شود. همچنین است که تانستال[7] در خصوص خبرنگاری روزنامه ای ذکر می کند، جذب مخاطب و خشنود ساختن او برای یک سازمان بزرگ رسانه ای که رقابت و سلایق متفاوتی در آن وجود دارد، (به ویژه در بخش های مدیریت، فنی و تحریریه) هدفی است که بر سر آن "ائتلاف" کرده اند و مورد قبول همه است. داشتن مخاطب و داشتن مخاطبی مناسب، شرط بقای یک سازمان رسانه ای است و از این رو، باید مستمراً نشان داده شود.

وابستگی سازمان رسانه ای به اطلاعات بیرونی در مورد مخاطبان اش چیزی نسبتاً جدید در تاریخ ارتباطات جمعی است. این ضرورت به تدریج مشکل آفرین شده و پیوسته عرصۀ ادعاهای متعدد (مثلاً در مورد میزان واقعی رواج و کاربرد فن آوری های جدید مانند ماهواره، کابل و چند        رسانه ای‌ها) بوده است. برای نخستین نشریه های چاپی، تنها اطلاع ضروری در مورد مخاطبان شان همان تعداد نسخه های چاپ شده و تعداد نسخه های فروخته شده بود: رقم اول هزینه ها را تعیین می کرد و دومی درآمد را. تا اطلاعاتی را در مورد تعداد و کیستی خوانندگان واقعی خود کسب کنند، اما چنین شناختی معمولاً فقط به صورت پراکنده دست یافتنی بود.

تبلیغات چی ها و احزاب سیاسی نخستین هم که از رسانه های چاپی استفاده می کردند، مطمئناً خواهان جذب و تحت تأثیر قرار دادن تعداد هر چه بیش تری از مردم بودند. اما اساسی ترین انگیزه برای کسب آگاهی بیش تر در خصوص مخاطبان جذب شده همانا افزایش تبلیغات تجاری در رسانه های چاپی و خیابانی در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم بوده است. رواج تبلیغات تجاری کسب چند دسته از اطلاعات مربوط به مخاطبان را ضروری ساخت: به ویژه دانستن حجم، توزیع جغرافیایی و ترکیب بندی اجتماعی آن ها، هر یک از این مقوله ها برای آگهی دهنده ها بسیار ضروری بود و می توانست بر مبلغ درخواستی برای فضای آگهی ها تأثیر گذارد.

بدون تردید، این سؤال ها در ابتدا براساس شناخت شخصی و محلی و با استفاده از حساب سرانگشتی پاسخ داده می شدند. از آن زمان تا حال، هر رسانۀ جدید، نه تنها تعریف یا نکتۀ جدیدی را هم برای سنجش مخاطبان آفریده است (مک کوایل،1380، 60). یکی از وظایف یک جامعه منطقاً سازمان یافته، این است که هر عاملی که ارتباطات کارآمد را مختل می‌سازد شناسایی و مهار نماید (لاسول، 1383، 74).

برخی عوامل که باعث محدودیت شناسایی و مهار می‌شوند؛ عوامل روحی –فنی هستند. ارتباطاتی که از محیط خارجی نشأت می‌گیرد، از خطوط گوناگون اطلاعاتی‌ای می‌گذرد که در آن فرستندگان و گیرندگان مختلف با یکدیگر پیوند می‌خورند. پیام‌هایی که منشأ دیپلماتیک یا روزنامه‌نگاری دارند، پس از آن که در یک نقطه بازگو کردن در زنجیره انتقال پیام تعدیل شدند، امکان دارد که از میز سردبیران عبور کرده و بالاخره به مخاطبان زیادی برسد (همان منبع، 62-63).

کارکنان شاغل در امر گردآوری و انتشار اطلاعات که از آموزش صحیح بی‌بهره می‌باشند، همواره حقایق را تفسیر نادرست کرده یا آنها را نادیده می‌گیرند. البته اگر تعریف ما از حقایق، آن چیزی باشد که یک ناظر عینی و آموزش دیده می‌تواند آن را درک کند(لاسول، 1383، 75).

---

[1] cheer population

[2] - Herbert Cans

[3]- Parlz Ryit

[4] - center around communication action

[5] - Bore week

[6] - Wan com

Tunstall1

دستگیری سومین عضو شورای شهر تبریز

دستگیری سومین عضو شورای شهر تبریز 

در پی دستگیری دو عضو شورای شهر تبریز، شنیده‌ها حاکی از دستگیری سومین عضو این شورا است.

سعید شبستری خیابانی ، معاون  سیاسی و امنیتی استاندار آذربایجان_شرقی  در گفت‌وگوی اختصاصی با ایسنا در رابطه با دستگیری سومین عضو شورای اسلامی کلانشهر تبریز گفت:" 

 شنیده های ما نیز حاکی از دستگیری سومین عضو شورای اسلامی کلانشهر تبریز است."

 دستگیری این عضو شورا نیز در ادامه همان پرونده قبلی است.

شایان ذکر است؛ پیش از این دو عضو شورای اسلامی کلانشهر تبریز به اتهام مسائل اقتصادی دستگیر شده‌اند.

آتش سوزی در ساختمان وزارت جهاد کشاورزی

آتش سوزی در ساختمان وزارت جهاد کشاورزی

لحظاتی قبل طبقه شانزدهم ساختمان در حال احداث وزارت جهاد کشاورزی طعمه حریق شد.

درچندسال اخیر برخی ها درمنطقه آزاد اروند به دنبال حاشیه سازی برای صداوسیما هستند

 درچندسال اخیر برخی ها درمنطقه آزاد اروند به دنبال حاشیه سازی برای صداوسیما هستند

مشاورمدیرکل صدا وسیمای خوزستان درگفتگو باخبرنگار تدبیر گفت: درچندسال اخیر برخی ها درمنطقه آزاد اروند به دنبال حاشیه سازی برای صداوسیما هستند که این حرکت جای تاسف دارد.

مهدی شمخانی گفت :منطقه آزاد اروند ظرفیت وپتانسیل بسیار مناسبی برای کل استان خوزستان است.

 شمخانی افزود:علارغم نگاه بسیار مثبت مدیرعامل منطقه آزاد اروند وتعامل وی با صداوسیما اما برخی از زیر مجموعه این سازمان به دنبال فاصله گرفتن از صداوسیما هستند. وی اظهار کرد:دراین چندسال اقدامات خوبی در منطقه انجام شده وکاستی هایی هم وجود داشته ودارد اما برخی بنا به دلایل مختلف حاضر به انعکاس این فعالیتها نیستند وشایدهم به دنبال پوشانده ماندن ضعف خود در امور محوله می باشند.شمخانی گفت:صداوسیمای مرکز خوزستان همیشه این آمادگی را داشته ودارد که فعالیتها واقدامات وخدمات صورت گرفته را به آگاهی مردم برساندواگر هم کاستی وجود دارد این حق مردم است که بدانند اما برخی انتقادها را به نگاه بدبینانه صدا وسیما به آن مجموعه تفسیر می کنند. مشاور مدیرکل صداوسیمای خوزستان افزود: مدیریت محترم صداوسیمای خوزستان همیشه برتعامل این رسانه باهمه ارگانها واقشار مختلف مردم تاکید دارد .وی درپایان خاطرنشان کرد که رسانه ملی رسانه همه مردم است وصداوسیمای خوزستان باتمام توان ونیروهای متعهد وزحمتکش خود این رسالت خطیر را بدوش میکشد امید است برخی ها که به دنبال منافع شخصی خود هستند کمی منافع عمومی را نیاز درسرلوحه کار خود قرار دهند.

مقایسه تطبیقی میزان اعتماد مخاطبین نسبت به 2 شبکه خبر و (bbc) فارسی (8)

-2 بخش دوم: رسانه و اعتماد مخاطب

2-2-1  اعتماد به عنوان پدیده ای مهم:

مفهوم اعتماد در علوم اجتماعی، برای بیان و تشریح رابطه میان دو طرف ارتباط استفاده می‌شود:

کسی که اعتماد می‌کند و کسی که مورد اعتماد قرار می‌گیرد. هر دو طرف هدفمند در نظر گرفته می‌شوند و قصد برطرف کردن نیازهای خود را دارند (Coleman, 1990, 96). همچنین همه‌ی تعاریف اعتماد (برای مثال، Bradach & Eccles, 1989; Fenton, 2000; Gambetta, 1988) بر این نکته تأکید دارند که برای برقراری اعتماد، طرف اعتماد کننده باید کمی‌تردید و دو دلی داشته باشد. به زعم سلیگمن[1]، زمانی که اعتماد برقرار می‌شود، شخص اعتماد کننده هیچ راهی برای بررسی اهداف و ویژگی‌های شخص اعتماد شوند در اختیار ندارد. علی‌رغم زیان‌هایی که اعتماد کننده را تهدید می‌کند (Coleman, 1990)، اعتماد انتظار و توقعی است که در اثر تعامل با شخص اعتماد شونده به دست می‌آید. با قرارگرفتن شک و تردید در این موقعیت، اعتبار به عنصری مرکزی در اعتماد تبدیل می‌شود. بنابراین راتر[2] اعتماد را چنین تعریف می‌کند: "انتظار یا توقعی که یک فرد یا گروه در قبال حرف، قول، گفته‌ها و نوشته‌های فردی دیگر می‌تواند داشته باشد و به آن اتکا کند. مفهوم اعتماد، کلیدی برای درک ما نسبت به رفتارهای انسانی متفاوت است. برای روانشناسان، اعتماد پیش نیاز بنیادین برای هر سازواره ی اجتماعی انسان مدار است. (Eisenstadt & Roniger, 1984). بدون وجود سطوحی از اعتماد، رفتارهای جمعی "کنش پذیری" لازم را نخواهند داشت (Frank, 1988; Orbell & Dawes, 1991). سیاستمداران دریافته اند که اعتماد میان فردی و سازمانی با مشغله‌های شهرنشینی (Putnam, 1993) و رفتارهای خاص سیاسی مثل پرداخت مالیات در ارتباط است (Scholz & Lubell, 1998). به عبارت دیگر، میزان ناچیز اعتماد سیاسی تا حد اندکی قادر به پیش‌بینی رفتارهای قابل تشریح برای نظام سیاسی خواهد بود، مثل "شرکت در اغتشاشات" (Gamson, 1968; Paige, 1971). روانشناسان دریافته اند که بی اعتمادی با نگرانی، بیماری و تشویش همراه است (Mirowsky, 1986 & Ross). در روانشناسی اجتماعی، اعتماد با کار گروهی در ارتباط است (Porter, 1996 & Lilly). با در نظر گرفتن اعتماد به عنوان یک سرمایه اجتماعی (Putnam, 1993)، این نکته قابل پذیرش است که اقتصاددانان، اعتماد را یک عامل مهم در تسهیل فعالیت‌های اقتصادی مختلف ‌می‌دانند (Cummings & Bromiley, 1996; Lorenz, 1999).

همچنین اعتماد، در علومی ‌همچون مردم شناسی، روابط بین الملل، تاریخ، زیست شناسی اجتماعی[3] و همین طور در مدیریت و آموزش و پرورش و بهداشت به عنوان متغیری مستقل به حساب می‌آید. به طور خلاصه، اغراق نیست اگر بگوییم اعتماد تقریباً در تمامی‌تعاملات انسانی نقش مهمی ‌ایفا می‌کند. این بدان مفهوم است که اعتماد تقریباً در تمام جنبه‌های زندگی اجتماعی، پیامد و نتایجی به دنبال خواهد داشت. پس چرا نباید بررسی کنیم که آیا اعتماد به رسانه‌های خبری، الزامی ‌برای مصرف رسانه ای و واکنش به رسانه‌های خبری در پی خواهد داشت، یا خیر؟ در واقع جالب است که با در نظر گرفتن نقش اساسی اعتماد در علوم اجتماعی، بی اعتمادی در رسانه توجه چندانی به خود جلب نکرده است.

 

 

 

 2-2-2 پیشینه تاریخی مفهوم اعتماد:

به لحاظ تاریخی، همواره اعتماد به منزله اعتماد یک سویه نظیر اعتماد زیردست به بالاست، اعتماد محکوم به حاکم، اعتماد ضعیف به قوی و .... مطرح بوده است به نحوی که نقش اعتماد به تأسیس و بقاء نظام های دانش تجربی به معنای واقعی اش به منزله تمدن بزرگ مرتبط است که بدین وسیله شرایطی را اعطا می کند که دیگران (کشورهای قدرتمندتر) می توانند افکار ما را تحت سیطرۀ خود در آورده و از آن طریق انتظار وضعیتی را داشته باشیم که ما را به استعمار آنها (کشورهای ضعیف تر) مجاز سازد، قدیمی ترین تعاریف از اعتماد را در نظریه های افلاطون و ارسطو سپس به طور مشروح در نظریات هابز و لاک روسو (در زمینه های فلسفی) می توان جستجو کرد. تأکید بر اعتماد به منزله عنصر اساسی رفاه متقابل ما و فراتر از آن به عنوان یک بعد از جنبه های ارزندۀ زندگی، هم در علوم سیاسی و هم ستون جامعه شناسی «مفهومی مشترک» است، زیرا بدون وجود اعتماد زندگی اصلاً امکان پذیر نیست. در علوم سیاسی به ویژه در قرون معاصر توکویل نیز سهم بسزایی در پرورش اعتماد بر عهده داشته است (پورمحمدی، 1377، 5).

 

2-2-3 مخاطب:

امروزه بحث درباره مخاطبان بخصوص درموج معاصر جهانی شدن [4] جدی­ترشده است. در دنیای حاکمیت پیام و اطلاعات باید نخست مخاطبان را شکل داد و سپس آنان را به استفاده از رسانه وادار کرد. مخاطب، هدف هر کوشش رسانه­ای است و باید نخست ترغیب و سپس قانع شود که رسانه در خصوص علاقه و نیاز او پیام می­دهد. مخاطب و رسانه بر هم تأثیر می­گذارند. مارشال مک لوهان معتقد است که خود رسانه، مخاطب را می­نوازد. براساس اظهارات مک لوهان [5] می­توان گفت که مخاطب مرکز توجه و فعالیت رسانه­ها است. « هلیوین و فلور [6]» و « ساندرابال راکیچ[7] » به عنوان دو جامعه شناس قصد داشتند تأثیر پیام رسانه­ها بر مخاطب و چگونگی کارکرد مخاطب در قبال مضمون و پیام را مورد بررسی قرار دهند. چشم انداز گوناگون ویژگی­های فردی، چشم‌انداز قشرهای مختلف جامعه و چشم­انداز روابط اجتماعی، ما را به این باور می­رساند که مخاطب توده­وار یگانه در برابر رسانه بی­معنی است.

مخاطب کسی است با گرایش­های ویژه، تجربه­های بخصوص، تأثیرپذیر از عوامل گوناگون و دارای نیازها و علایق مختلف. مخاطبان بسته به عوامل فردی و اجتماعی، آن بخش از مجموعۀ مضمون یا پیام رسانه را جذب می­کنند که خود می­خواهند نه بخشی را که پیام رسان در نظر دارد (قاضی زاده، 1380، 97 )

تاریخ رسانه­های جمعی نشان می­دهد که مخاطبان می­توانند هم برآمده از خود جامعه باشند و هم از رسانه­ها و محتوای آنها براساس نگرش نخست، می­توان رسانه­ها را پاسخی دانست به نیازهای عمومی یک جامعۀ ملی، اجتماعی محلی، یا گروه اجتماعی متقدم. در این نگرش، رسانه­ها همچنین در پی پاسخ­گویی به خواسته­های مشخص و مورد تأکید مجموعه­هایی از افراد ـ نظیر صاحبان مشاغل، جوانان هواداران یک ورزش خاص و غیره هستند. در دیگر سوی، اگر مخاطبان را آفریدۀ رسانه‏ها بدانیم در آن صورت خواهیم دید که آنها در پی یک فن­آوری جدید مانند اختراع فیلم رادیو یا تلویزیون پا به عرصه هستی گذاشته­اند یا اینکه به دنبال تأسیس یک کانال جدید به دور آن جمع شده‏اند. مطابق این نگرش می­توان از «مخاطبان تلویزیونی» یا «مردمان سینما رو» و یا از خوانندگان یک روزنامۀ خاص یا بینندگان پروپا قرص یک کانال تلویزیونی محبوب سخن گفت. چنین است شکل­گیری مخاطبان خاص به دنبال رواج یک شکل یا نوع جدید از محتوی یا یک اجرای بسیار جذاب که معمولاً هم با بازاریابی و تبلیغات زیاد تقویت می­شود. رسانه­ها برای این منظور ممکن است از تقاضاهای خود انگیختۀ مردم استقبال کنند. یا اینکه گروهها، نیاز ما و علایق احتمالی را قبل از ظهورشان شناسایی کنند (مک کوبیل، 1380، 40-39) برقراری ارتباط با مخاطب هدف اصلی و عمده هر رسانه جمعی می‌باشد. این ارتباط در صورتی زود و به موقع برقرار شده و شدت می‌یابد که فعالیت آن رسانه اولاً مبتنی بر شناخت کم و بیش مخاطب و نیازهای او باشد و ثانیاً در تهیه و انتشار آن، از اصول و شیوه های علمی بهره‌گیری شود (رسانه، 1369، 3)

---

[1]Seligman-1997

[2]Rotter-1967

[3]sociobiology

[4] - globalization

[5] - Marshal mak louhan

[6] - Helvin & flour

[7] - sandrabal rakichم

برند پیکو آدرو ایتالیا در ایران

برند ایتالیایی پیکوادرو(piquadro ) که چند ماه پیش اولین شعبه اش در تهران افتتاح شد طراح و تولیدکننده مجموعه کیفهای مردانه لوکس است انواع کیفهای سفری، کیف اداری، کیف پول، کیف لپ تاپ، و.... 

کیفهای این برند معتبر که بیش از 100 فروشگاه در سراسر جهان دارد و همزمان با تهران در نیویورک هم فروشگاه خود را افتتاح کرد، از جنس چرم بوده و دارای کیفیت لوکس است. استفاده از چرم طبیعی در محصولات این برند اولویت اساسی دارد.

دراین مدت بسیاری ازشهروندان وهنرمندان کشور نیز از این بوتیک بازدید کرده ومورد استقبال قرار گرفته است. 

عکس فوق:جناب دکتر اخلاص پور مدیرعامل شرکت.مهدی شمخانی مدیر امور عمومی شرکت. جناب جوانمرد کارگردان سینماوجناب اسحاقی ازعوامل پخش سینما

جناب سروش صحت بازیگر سینما وتلویزیون ومهدی شمخانی مدیر امور عمومی شرکت

مقایسه تطبیقی میزان اعتماد مخاطبین نسبت به 2 شبکه خبر و (bbc) فارسی (7)

 

2-1-4 خبر چیست؟

خبر بنیادی ترین مفهوم در مباحث مربوط به دروازه بانی در رسانه های خبری و دست مایه کار اصلی دروازه بانان در این رسانه هاست.

دروازه بانان خبر در عرصه کار خود به طور مرتب با خبر سروکار دارند و تصمیم گیری درباره انتخاب، چگونگی پردازش، سیاست گذاری، برجسته سازی و ارائه اخبار، اصلی ترین دغدغه روزانه آنها در رسانه های خبری است.

تاکنون تعاریف متعدد و مختلفی از خبر ارائه شده است:

"کاظم معتمدنژاد" استاد دانشگاه علامه طباطبایی خبر را اعلام و بیان وقایع جالب زندگی اجتماعی و نقل عقاید و افکار عمومی می داند (معتمدنژاد، 1368، 19). "نعیم بدیعی" نیز در جزوه آموزشی روزنامه نگاری خبری، خبر را چنین تعریف کرده: "خبر، گزارشی از رویدادهای واقعی و عینی است که می تواند دارای یک یا چند ارزش خبری باشد، چگونگی و نحوه ارائه این گزارش تحت تأثیر عوامل درون سازمانی و برون سازمانی شکل می‌گیرد" (بدیعی، 1368، 1).

یونس شکرخواه، در کتاب خبر چندین تعریف از خبر نقل کرده است که در اینجا به چند مورد آن می‌پردازیم:

1-   خبر، مجموعه ای از لغات و عبارات است که وقوع یا انجام کاری را اطلاع می دهد.

2-   اطلاعات مربوط به آنچه رخ داده است، خبر نامیده می شود.

3-   خبر، گزارش یک رویداد است، آنچه یک گزارشگر می نویسد خبر نامیده می شود (شکرخواه،1370، 4-2).

وی در این کتاب به مهمترین عناصر و ارزش های خبری نیز اشاره کرده که شامل عناصر و ارزش‌های زیر است:

- عنصر خبری چه کسی (که)، دارای ارزش خبری شهرت

- عنصر خبری چه چیزی (چه)، دارای ارزش خبری دربرگیری، شگفتی و فراوانی

- عنصر خبری کجا، دارای ارزش خبری مجاورت

- عنصر خبری چه وقت (کی)، دارای ارزش خبری تازگی

- عنصر خبری چرا

- عنصر خبری چطور (چگونه) (همان، 25).

 

 

 

2-1-5 تاریخچه خبر:

انتشار خبر از طریق وسایل ارتباط جمعی، در واقع از زمان اختراع و ساخت آن وسایل آغاز شد چراکه مهمترین هدف ساخت، اطلاع رسانی و آگاه کردن افراد جامعه از وقایع و رویدادهای روز بود. قبل از تولید انبوه مطبوعات و رادیو و تلویزیون، انتشار خبر در سطح جامعه و حتی در سطح بین‌المللی جریان داشت و از اهمیت ویژه ای برخوردار بود.

به عبارت دیگر، آنچه از اخبار و رویدادهای معاصر به موقع به گوش افراد نمی رسید منجر به یک فاجعه می شد به طوری که قبل از اختراع تلگراف (1840) در سال 1815 دوهزار سرباز آمریکایی و انگلیسی در نبرد نیواورلئان یکدیگر را کشتند، زیرا خبر پیمان صلحی که دوهفته پیش از آن در بروکسل به امضا رسیده بود به موقع به دستشان نرسید (تافلر، 1372).

قبل از ابداع وسایل ارتباط جمعی، مردم از لحاظ خبری، متکی به مسافران، کشیش ها و منادیان شهری بودند و تنها عده ای از سیاستمداران و پادشاهان، پیام های مهر و موم شده دریافت می کردند که این پیام ها نیز خالی از شایعه نبودند (آلپورت). بنابراین می توان گفت انگیزه اساسی ساخت و تولید روزافزون وسایل ارتباط جمعی قبل از هرچیز رساندن خبر بود که تاقبل از آن تنها عده ای از سیاستمداران و پادشاهان پیام های مهم و استراتژیک را دریافت می‌کردند، در پی چنین تحولاتی سایر افراد جامعه از نعمت خبر برخوردار شدند به طوری که اطلاعات نادر، دیررس و پرهزینه و نامطمئن بیش از اندازه ارزان و تا حدی مطمئن شد (خلیفه، 1386، 48).

 

2-1-6 اهمیت اخبار و اطلاع رسانی:

اساسا رسانه های جمعی با خبر تولد یافتند. نخستین روزنامه های دنیا صرفاً برای انتقال اخبار منتشر شدند. به همین دلیل، در برخی از زبان های دنیا، نام نشریه از ترکیب واژه خبر و یک واژه دیگر درست می شود. به عنوان مثال در زبان انگلیسی به آن "کاغذ اخبار" اطلاق می شود که یادگاه همان کار انحصاری رسانه های مکتوب ادواری اولیه است (شکرخواه، 1374).

دنیای امروز دنیای ارتباطات است. در سطح بین المللی، همه مناسبات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی بین کشورها براساس اطلاعات و اخبار تازه و قابل اعتماد تنظیم می شود و در داخل یک کشور، سیاست ها و اقدامات دولت ها و نظرات و واکنش های مردم، بر مبنای خبرها و آگاهی ها از مسائل شکل می گیرد و رابطه مردم و مسئولان در کل دستگاه دولتی برقرار می شود (خلیفه، 1386، 49). که این خود گواهی است بر اهمیت اخبار و اطلاعات. هرچه بر اهمیت اخبار و اطلاع رسانی  افزوده شد، هم خود رسانه ها و هم فرایند ارتباط جمعی (آنچه رسانه ها انجام می دهند) بیشتر مورد مطالعه منظم قرار گرفته است.

 

2-1-7 تاریخچه بی بی سی:

«بی بی سی» در 14 نوامبر سال 1922 میلادی یعنی 2 سال بعد از تأسیس رادیو در جهان با نام «بنگاه سخن پراکنی بریتانیا» با مسئولیت محدود تأسیس شد. بودجه بخش جهانی بی بی سی توسط دولت و وزارت خارجه انگلیس تامین می شود. بخش فارسی رادیو بی بی سی از 8 دی 1319 آغاز به کار کرد. بخش "وب سایت فارسی بی بی سی" نیز از سال 1379 در اولین سال های گسترش اینترنت در ایران، آغاز به کار کرد. این تلویزیون، بخشی از سرویس جهانی بی بی سی است و سومین شبکه تلویزیونی بعد ازشبکه تلویزیونی انگلیسی و عربی به شمار می‌رود.

 شبکه تلویزیونی بی بی سی فارسی، فارسی زبانان آسیای مرکزی، خاورمیانه و اروپا را تحت پوشش خود قرار می‌دهد. خبر، بخش عمده و مهمی از برنامه‌های این تلویزیون است. شبکه تلویزیونی فارسی بی بی سی به صورت رایگان از طریق ماهواره (هات برد و تل استار 12)، تلویزیون کابلی و نیز آنلاین از طریق سایت bbcpersian.com قابل دریافت است. این شبکه برنامه های روزانه خود را هر روز از ساعت 17 آغاز می‌کند و تا 1 بامداد ادامه می‌دهد. اما به روشنی نشان داد که در شرایط بحران ساعات برنامه های خود را افزایش می‌دهد. به طوری که در جریان انتخابات ریاست جمهوری و درگیری های خیابانی پخش خود را تا حدود 24 ساعت افزایش داد و از این ظرفیت بسیار موثر ارتباطی خود برای هدایت افکار عمومی بهره گیری کرد. تا پایان اغتشاشات تهران این ظرفیت پخش برنامه ها ادامه داشت و امروز با احتساب تکرار برنامه ها به حدود روزی 12 ساعت رسیده است.

(http://www.afghanews.ir/ShowDetails.aspx?NewsId=48047)

 

2-1-8 شبکه خبر:

شبکه خبر جمهوری اسلامی ایران (IRINN) که در تداول عامه با نام شبکه خبر و یاکانال شش شناخته می‌شود، یکی از شبکه‌های تلویزیونی دولتی کشور ایران است که در مجموعه صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران مدیریت می‌شود. این شبکه به سبک شبکه‌های خبری مشهور جهان به پخش اخبار کوتاه و مشروح و برنامه‌های تحلیل خبر می‌پردازد. شبکه خبر در تابستان 1392 پخش شبانه روزی خود را آغاز کرده است. شبکه خبر توسط معاونت سیاسی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران اداره می‌شود، اما از واحد مرکزی خبر صدا و سیما مجزاست. با این وجود گزارش‌ها و تصاویر ارسالی توسط خبرنگاران واحد مرکزی خبر در شهرستان‌ها و کشورهای خارجی توسط شبکه خبر نیز پخش می‌شود. به همین دلیل این شبکه به جز خبرنگار مستقر در لندن، در خارج از شهر تهران فاقد دفتر نمایندگی است. خبرنگاران این شبکه برای پوشش برخی رخدادهای مهم به مأموریت‌های خارج از تهران نیز اعزام می‌شوند.

شبکه خبر سیمای جمهوری اسلامی ایران در ۲ آبان ۱۳۷۸ به صورت آزمایشی و پس از یکماه در ۲ آذر ۱۳۷۸ آغاز به کار کرد. در حال حاضر مدیریت این شبکه را اردشیر زابلی‌زاده بر عهده دارد.

این شبکه با ۶۱ بخش خبری جمعاً به مدت ۹:۳۰ ساعت در حال خبر رسانی می‌باشد. همچنین زیر نویس شبکه در موضوعات عمومی، سیاسی، اقتصادی، هواشناسی، مذهبی، ورزشی و... به مدت ۲۰:۳۰ ساعت جدیدترین اخبار را در اختیار علاقه‌مندان قرار می‌دهد. این شبکه چند استودیوی تخصصی را در مرکز فوریت‌های پلیس ۱۱۰، سازمان حمل و نقل و ترافیک تهران و سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی تهران راه‌اندازی کرده و با برقراری ارتباط تصویری آخرین اخبار این حوزه‌ها را به صورت مستقیم پخش می‌کند. شبکه خبر قصد دارد استودیویی را در بازار بورس تهران نیز راه‌اندازی کند. برخی از رخدادهای خبری مهم نیز توسط این شبکه به صورت زنده پخش می‌شود. سخنرانی شخصیت‌های مهم سیاسی ایران، کنفرانس خبری هفتگی سخنگوی وزارت خارجه و برخی جلسات مهم مجلس شورای اسلامی مانند جلسات رأی اعتماد یا استیضاح وزرا از آن جمله‌اند. به رغم فعالیت های این شبکه انتقاد هایی نیز بر آن وارد است برای مثال مشرق نیوز در گزارشی به قلم میلاد ذوالفقاری مهمترین ضعف شبکه خبر را نداشتن آرمان در فعالیت های خود خبر می‌دهد و آنرا شبکه ای خنثی مینامد (http://fa.wikipedia.org/wiki/)